Μια Φανταστική Ιστορία

Μια φορά ήταν μία μέρα που όλοι ψώνιζαν για να ετοιμαστούν για το Πάσχα.
Μια οικογένεια ήταν πολύ μακριά από την αγορά κι έπρεπε να ψωνίσουν. Τότε αποφάσισαν να πάνε στην αγορά επειδή δεν υπήρχαν αυτοκίνητα αναγκάστηκαν να πάνε με τα πόδια.
Οταν είχαν σχεδόν φτάσει εμφανίστηκε μια μάγισσα που την έλεγαν Τρελούμπα. Αυτή ήταν πολύ κακιά μάγισσα που έκλεβε παιδιά. Τότε οι γονείς ανησύχησαν και τα παιδιά δεν πήραν χαμπάρι.
Η μάγισσα είπε "για να περάσετε χρειάζεται να μου δώσετε τα παιδιά σας".
Πήρε τότε τα δύο τους παιδιά και τα απομάκρυνε από τα μάτια τους, τότε οι δύο γονείς έκλαψαν.
Μετά εμφανίστηκε μια λάμψη, ήταν η Νεράιδα των Χαμένων Παιδιών και μετά με ένα ΤΙΚ εμφανίστηκαν τα παιδιά και μετά από λίγο έφτασαν και πήραν τα απαραίτητα πράγματα για να περάσουν το Πάσχα!

Επίσκεψη στο Διάστημα

Ενα πρωινό εγώ και οι φίλοι μου πήγαμε στο πάρκο για να παίξουμε. Εγώ και οι φίλοι μου βαριόμασταν γιατί δεν είχαμε τι να παίξουμε. Εγώ είπα πως μπορούμε να μπούμε κρυφά μέσα στο γκαράζ του γείτονά μας. Τον γείτονά μας τον λένε κυρ Αντρέα και είναι αστροναύτης. Ο κυρ Αντρέας παράγγειλε έναν πύραυλο. Εμείς μπήκαμε μέσα στον πύραυλο και ξεκινήσαμε για το Διάστημα. Οταν είχαμε ήδη φτάσει πήγαμε σε έναν παράξενο πλανήτη. Οπως ξέρω ήμασταν στον Κρόνο. Χωρίς να φοβόμαστε κατεβήκαμε να εξερευνήσουμε τον τόπο. Μετά από λίγο ήλθε ένα μικρό πράσινο πλασματάκι. Μετά από πολλές ώρες εμφανίστηκαν κι άλλα τέτοια πλασματάκια. Εμείς δεν τρομάξαμε. Εγώ ήθελα να τους καλοπιάσω. Ευτυχώς που είχαμε ένα ραδιόφωνο στον πύραυλο. Εβαλα μουσική. Κι αυτό έπιασε. Οι εξωγήινοι μας φιλοξένησαν. Στο τέλος έπρεπε να γυρίσουμε στη Γη. Οταν φτάσαμε αφήσαμε τον πύραυλο και παίξαμε στο πάρκο.

Αθήνα: Η νέα μου πόλη

Από τα μέσα του Αυγούστου μένουμε πια στην Αθήνα, εγώ, ο αδελφός μου, η μαμά και ο μπαμπάς μου.
Εχω κάνει πολλούς καινούργιους φίλους και ξεκίνησα να πηγαίνω στην Γ' τάξη.
Το σχολείο μου έχει γυμναστήριο μέσα. Πάνω από το γυμναστήριο έχει γήπεδα βόλεϊ και μπάσκετ. Και στην ΣΤ' τάξη τα κορίτσια παίζουν βόλεϊ και τα αγόρια παίζουν μπάσκετ.
Ο πρώτος μου φίλος στην Αθήνα είναι ο Θανάσης. Ο δεύτερος είναι ο Χρήστος. Ο τρίτος είναι ο Παναγιώτης και ο τελευταίος μου φίλος είναι ο Αποστόλης.
Η δασκάλα μου είναι λίγο αυστηρή και μας λέει πολύ σωστά πράγματα.
Γενικά το σχολείο μου είναι πάρα πολύ ωραίο!

Η Αρχαία Αθήνα

Στην Αρχαία Αθήνα ο πατέρας αποφάσιζε αν ο γιος θα πάει σχολείο και τα παιδιά πηγαίναν στο σχολείο με έναν δούλο.
Τα παιδιά μάθαιναν ανάγνωση, γραφή, αριθμητική, μουσική και μάθαιναν να παίζουν λύρα. Τα παιδιά γράφανε σε πλάκες που πάνω τους είχαν ένα στρώμα από κερί. Και τα κορίτσια δεν πήγαιναν σχολείο γιατί οι μαμάδες τους τις μάθαιναν να είναι καλές νοικοκυρές και καλές μαμάδες.

Μόνο για ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ

Από τους αγαπημένους μου ήρωες

75 Years of DC Comics: The Art of Modern Mythmaking Paul Levitz Hardcover, 29 x 39.5 cm, 11.4 x 15.6 in., 720 pages

TASCHEN is pleased to announce that 75 Years of DC Comics: The Art of Modern Mythmaking received the 2011 Eisner Comic Industry Award for Best Comics-Related Book of the Year. Often called the "Oscars" or the "National Book Awards" of the comics industry, the 23rd Annual Eisner Awards were held last Friday night July 22 at this year’s Comic-Con International in San Diego, California, the largest comic book and popular arts event in the Western Hemisphere. Special congratulations go to writer Paul Levitz, former president and publisher of DC Comics, who accepted his first Eisner award on behalf of the book, as well as TASCHEN Art Director Josh Baker, DC Comics editor Steve Korte, TASCHEN editor Nina Wiener, and all the members of the DC Comics and TASCHEN staff who worked on the book. Pick up your copy now, while it’s still available in the XL edition!

Διάσωση πουλιού

Σήμερα στο σχολείο μας ένα κοράκι έπεσε από τη φωλιά του και έσπασε το πόδι του. Ηταν τόσο τραυματισμένο που του έτρεχε αίμα. Και εμείς πήραμε χαρτομάντιλα και τα βάλαμε στην πληγή του. Μετά ο αδελφός μου πέταγε πέτρες στη μαμά του για να μην μας ξενυχιάσει.
Μετά το ξαναπιάσαμε, επειδή έφυγε, και το βάλαμε ανάμεσα στο ερ-κοντίσιον με λίγα χόρτα. Του φτιάξαμε ένα σάντουιτς με χωμί, τυρί και βατράχια. Υστερα το ελευθερώσαμε όταν έγινε καλά και δεν έτρεχε αίμα.

Περιγράφω τον εαυτό μου

Με λένε Τάσο. Είμαι 7 χρονών. Εχω μαύρα μαλλιά. Τα μάτια μου είναι πράσινα.
Δεν είμαι ούτε ψηλός, ούτε κοντός.
Το σπίτι μου είναι στο Δ.
Επίσης έχω έναν αδελφό που τον λένε Χάρη. Ο αδελφός μου είναι μεγαλύτερος από μένα.
Πάω στη Β' Δημοτικού.
Τη δασκάλα μου τη λένε κυρία Μαριάννα.
Το μάθημα που μου αρέσει είναι η Γλώσσα.
Στον ελεύθερο χρόνο μου μου αρέσει να βγαίνω παρέα με τους φίλους μου.

Mαθητής στο φεγγάρι

Ένας μαθητής μια μέρα  του Φλεβάρη καθόταν σούρουπο στο παράθυρο και ξαφνικά ακούει το πουλί  γκιώνη  να φωνάζει σαν τραγουδιστής ρομαντικά το ταίρι του. Βλέποντας τον ουρανό ξαφνικά του

ήρθε μια τρελή ιδέα να ζητήσει από έναν αστροναύτη για να γίνει επιβάτης  στο  διαστημόπλοιο  του. Πηγαίνει σε ένα βιβλιοπώλη να πάρει ένα βιβλίο, με οδηγίες που χρειάζεται. Πρώτα πάει στο ράφτη

φτιάχνει τη στολή του, μετά πηγαίνει στο φούρναρη, στον μανάβη παίρνει φρούτα. Αφού χαιρετά όλους, φεύγει για το φανταστικό ταξίδι του.

Ευχαριστώ κουνουπάκι

Σε ευχαριστώ κουνουπάκι για τα καλά σου λόγια.
Σιγά-σιγά θα μάθω καλύτερα.

Ο γέρος στη θάλασσα

Τα παιδιά παίζουν στη θάλασσα μαζί με έναν γέρο. Κάτσανε αρκετή ώρα. Και για να έχουν σκιά είχανε μια ομπρέλα.
Μετά πήγανε σε ένα εκκλησάκι να προσευχηθούνε.

Iron Man Soundtrack

Νιώθω...

Νιώθω χαρά όταν με πηγαίνει βόλτα ο μπαμπάς μου.

Νιώθω χαρά όταν ο παππούς μου μου λέει ανέκδοτα.

Νιώθω θυμό όταν ο αδελφός μου με πειράζει

Νιώθω λύπη όταν η μαμά μου με μαλώνει

Νιώθω λύπη όταν δεν παίρνω "Α"

Νιώθω φόβο όταν έρχεται κάποιος τη νύχτα

Με το τρένο

Σε ένα ταξίδι με τρένο είδαμε στη διαδρομή πολλά δέντρα, αγρότες με τσουγκράνες και πολλά έντομα όπως ακρίδες. Οταν φτάσαμε στο τσίρκο είδαμε έναν κλόουν που έκανε ένα νούμερο με σπίρτα, ομπρέλα, πριόνι και έπαιζε ακορντεόν.

Πόλεμος

Οταν γίνεται πόλεμος έχει φόβο και τρόμο και θάνατο και σκλαβιά. Εχει καταστροφή με τα τάνκς και πέφτουν βόμβες.